In België bestaan verschillende regelingen om bedrijven in staat te stellen de arbeidstijd beter te organiseren. De bedrijven ondervinden echter veel moeilijkheden bij de toepassing ervan. Sommige procedures zijn veel te omslachtig en de regelgeving is te complex.
Allereerst zijn de procedures voor de invoering van nieuwe arbeidsregelingen te omslachtig voor een sector als de bouw, waar de flexibiliteitsbehoeften van bouwplaats tot bouwplaats verschillen, in tegenstelling tot de industrie, waar arbeidsregelingen op een permanentere basis kunnen worden ingevoerd. Deze procedures lijken echter op een parcours met hindernissen. Verplicht zijn om ze elke keer opnieuw te doorlopen als er behoefte is aan flexibiliteit ontmoedigt bedrijven, die dan hun toevlucht nemen tot andere oplossingen zoals het uitbesteden van het werk. Om deze redenen moeten deze procedures vereenvoudigd worden.
Ten tweede is de regelgeving te ingewikkeld. Afhankelijk van de reden om meer te werken is de werknemer verplicht de gewerkte uren in te halen, terwijl hij er in andere situaties voor kan kiezen niet in te halen. Bij vrijwillige overuren haalt de werknemer deze uren niet in. Daarom moet de regelgeving eenvoudiger, consistenter en gemakkelijker toepasbaar worden gemaakt. Een vereenvoudiging zou erin bestaan de mogelijkheid voor de werknemer om te kiezen of hij de overuren die hij werkt al dan niet inhaalt, te veralgemenen, zonder dat dit gevolgen heeft voor zijn loonvoorwaarden. In alle situaties moeten werknemers kunnen kiezen of ze de overuren die ze werken al dan niet willen inhalen, zonder gevolgen voor de betaling van deze overuren.
